Göğüs kafesimde Şiiri - Orhan Özçelik

Bunca yıl dönüşün olmadı,
Gelişinden ümidimi kestim.
Artık içimde varlığından eser kalmadı,
Yaşadığım günleri çöpe attım bugün.
Unutulan ben olsam da,
Asıl ben seni unuttum.
Ne kadar kalbimde olsan da,
Seni ben yüreğimde uyuttum.
Uyanmamak üzere,
Bir daha görüşmemek üzere.
Kendimi kaybetme pahasına,
Seni ben her şeyinle unuttum.
Bir daha olmayasın diye,
Bir daha gelmeyesin diye,
Bir daha vurmayasın diye,
Seni çok uzaklara fırlattım.
Zaten gittiği gün,
Sen kendini atmıştın.
Şimdi ben de unuttum,
Bende hiç yaşamamıştın.
Veda etmedin giderken,
Dönüp de bakmadın.
Şimdi ben seni unuturken,
Yok sana güle güle,
Hoşçakalmadın,
İçimde kalmadın.
Nefesinden eser yok nefesimde,
Senden bir eser yok göğüs kafesimde.