Göğünü yitiren düşüncelerim…
Aydınlığa sahip karanlık…
Panzehirin içindeki zehir…
Özgürlüğü özlemeyen mahkum gibiyim.
Duygularım kırbaç yüklü kölesidir ruhumun.
Göğünü yitiren düşüncelerim…
Gergef çizersen bakışlarıma, yalnızlığı özlerim.
Mutluluğu yastık altlarına gizler.
Üşümeleri kalplerin derinlerine mahpus eder.
Bilemem aydınlığın sevincine bürünen tadı.
Göğünü yitiren düşüncelerim…
Anlamsızlığa gem vurur.
Çabasızlığa mutsuzluğu ekler.
Kuş uçmaz masallarla beslenir.
Çiçeklerin açmasını bilemez.
Göğünü yitiren düşüncelerim…
Seni çözemez, karmakarışık bir makarasın.
Bilinmezlerin en derin kuyularına daldırırsın.
Bir anlasan yüreğime uçurumlar ören sevgi selimi.
Göğünü yitiren düşüncelerim göğüne sahip olur ey! sevgili…
27.12.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 27.12.2015 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek sesiniz hiç susmasın...her ne kadar göğünü yitirenler olsa da
Kaleminiz daim olsun...nicelerine
Saygılarla
Kutlarım...
nicelerine.
TÜM YORUMLAR (4)