Sessizce bıraktığımdı hazan,
Başucuna.
Sararmış benzimdi,
Doluşan yapraklar,
Yatağına.
Bir kemanın içli ağlayışından süzülürken,
Odama,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
İçimizdeki boşluğu doldurmamız ne mümkün ki...
Hayat, öğütürken her an gecelerimizi...
Sayılarımla...
Ahh nasıl dolsun ki o boşluk göğün göğsü kadar kocamanken hem de
.
.
İçimizdeki boşluğu doldurmamız ne mümkün ki...
Hayat, öğütürken her an gecelerimizi...
Sayılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta