Kurcalardı dalkavuklar içimdeki çıkmaz sokakları
Şafaklarımdan irtiler halinde boşalırsa kan bil ki sendendir
Sendendir yazı solduran yapragın sarı tonları
Bu çelimsiz adımları dolandıran kaldırımlarda
Kuduz itler gibi hırlaşan bir kavganın içinde kalırdı rüyalarım
Uyandığımda son bulurdu bahar
Ve son bulurdu karaçınarın yaprağı
Bulutlar gibi gezinmediğim kalmıştı
Göğün mavi rengine kanatlanıp
Ezilen sayfaları aralamadım senin için
Takatim meydanlarda iz sürmek değil
Tek isteğim kuytu bir yerde sabahlamaktı
Tenimin solgun çiçekler gibi ezik büzük olduğuna yakınmadım
Yada gözlerimin sonbaharın damlalarına bulaştığına
Yatıştı artık ruhum en sonunda
Göğün maviliklerine karışıp
Kayıt Tarihi : 14.4.2019 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kısır bir döngü yürekten Çarpışıp esnek kaburgalarda Kemikten yetişen bir örgü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!