yeni yeni ölüler geliyordu mezarlığa
ağaçlar altında evleniyordular
belki bir davul sesi, belki yakından iğreti sesli bir kurbağa
gölgeler dansediyordu ufuksuz karanlığa
ve salkım dolu sepetler
ekşimiş yemeklerin yanına hazırlanıyordu
büyükçe bir küçüğü kestiler sonra
ufaktan dağıldı parçalar karanlığa
fakat hiç durmuyordu, durmuyordu...
yeni yeni diriler doluyordu bataklığa..
Kayıt Tarihi : 25.4.2015 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!