Göğün Ezgisi
Gece vurulur en savunmasız yerinden
Karanfilin yaprağı düşerken omuz acılarından
Sen ağlamaklı yorgun bir hüzünle yalnız
Karanlık gölgeni arar
kimin der bu sevdalı göğün ezgisi
Mavi biçare bir ahenk olur
denizde kaybetmiştir rengini
Doymadan ruhun nice huzurlara
Başlar gecenin sana koşan şarkısı
Sesler gölgeni arar
kimin der bu sevdalı göğün ezgisi
Umudum olur yokluğunda bitmiş bir keşke
Oysa gökyüzü her daim camı kırık bir pencere
Duymaz kokusunu asiliğin
Silemezde hırçın gönlündeki evreni
Eller gölgeni arar
kimin der bu sevdalı göğün ezgisi
2009..
Sema GüneşKayıt Tarihi : 6.5.2009 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!