Göğün delisi Şiiri - Zeynep Beşen

akşamdan geceye adımlarken nefesin,
lika!
yanlış anla beni öpüyorum gözlerinden
ve geçiyorum dünyayı gözlerinden
anla lika
severken seni hüznümü erteliyorum içimde
yaşamak güzel olur senle
gülmek
sevinmek
hatta ağlamak bile güzeldir seninle
yapma lika
gülümseme bize öyle
kalbimle beni dar yollara salma
ellerinde böyle güzel baharlar biriktirme
avuç içlerinden bir haber kalmak içimdeki en büyük eziyet
yapma lika
bize öyle güzel gülümseme
sen bilmiyorsun ama
ALLAH'ın izleri var yüzünde.
söyle lika, bir denizi kumlarından ayırmakta ne?
kirpiklerine döşenmiş topraklarda
biraz uyusam,uyusam diyorum
geçecek sancısı bu dünyanın.
lika ben senin ellerinde
yeniden doğmak nedir
güneş nasıl doğar hiç bıkmadan
gece nasıl demlenir uzun uzun
sayende diyorum işte,
ellerin sayesinde bunu hatırladım.
lika sen benim içimde daha doğmamış çocuksun
heyecan nedir iyi bildim sende
yüreğimin kaybolan kıpırtısını hatırladım
söyle lika bu sende ki halde ne?
ah gece avuntusu
gündüzün ayrıntısı
döşünde uyumak
saçlarında gezinmek
kaşlarını sevmek için
bir sonsuzluk boyu mühlet ver bize
bize derken biliyorsun lika
kalbimle,aklımla ve ruhumla sulh ettiğim
tek anlaşma gözlerin üzerinedir.
ah göğün delisi
bir mavinin en kuytu köşesi
hangi turuncuya baksan orası ılımlı
sarı bir tufana gebe bırakıyorsun bizi
beyaz deyince ilkin gözlerin düşüyor aklıma
alemin hülyasında ki en güzel sızı
bakma diyorum!
bakma bize öyle gülümser gibi
içimdeki tüm ölüler dirilecek az kaldı.
yaşamaktan ölmeye adımlarken nefesim
lika!
adını ALLAH'a ayan ettiğim sevinçli sızı
yanlış anla beni
sesinden
soluğundan
ve adından
öpüyorum yüreğinden
ALLAH 'ın aşka vergisi...