Çekmiş iken hayat
elini ayağını sokaklardan,
caddelere
yalnızlıklar dolar da,
bütün şehirler,
hatta nehirler
kulak kabartsın bana:
Ben,
bütün yalnızlıkları
gidermek adına,
bir keman eşliğinde
şiirler okuyabilirim;
göğün karın boşluğuna.
Eğer yine de gideremeyecek ise
bu yalnızlıkları
ve
cinayet sayılmayacak ise
ben,
şehirlerin yalnızlıklarını
bırakabilirim;
göğün apartman boşluğuna.
Günün aydınlığı
sularda yüzen bir akis,
çocuklara el sallan hayat,
geçen günler ömrü uzatmıyor; bilakis
18.04.2020 Cumartesi
(Covid-19 Karantina Günleri)
M.N.K
Kayıt Tarihi : 18.4.2020 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!