Göğüme Bulut Şiiri - Muhammet Üresin

Nereye gizlediysen ver artık o çocuksu gülüşlerimi inan çok ihtiyacım var bu ara onlara
Elinle koymuş gibi bulursun hep sen benim en çok acıyan yerlerimi yapma nolursun artık dokunma
Razı değilken ben gözünden düşen bir damla yaşa sen bulut oldun göğüme kapkara doymadın yağmaya
Geriye alabilmek isterdim zamanı öyle ki taaa en başına hiç tanışmadığımız temiz yıllara

İyi de öyle demekle olmuyor ki diyor kalbim yazık sana da yeter daha fazla kendini kandırma
Zehiri bal diye tattık hep içimize attık bunca zaman bir durup düşün ne uğruna kimin uğruna

Koyver gitsin her nereye isterse gitmek isteyeni tutma hiç uğraşma bağlama karaları ardından
Önüne durma bir yolu vardır mutlaka bir daha mı deneseydik diye ağlama geceleri kahrından
Salıver gitsin hiç durmasın sevsin kimi isterse zaten çokta farklı değilmiş ki varlığı yokluğundan
Eksikliğini duymam korkma hiç bir şey kaybetmem ben ben olmaktan bil ki sessizliğim yalnız aşka saygımdan