Geniş zamanlarda
Dar hayaller sardı göz kapakları
Karanlığın tutsak gölgesinde
Merhametin en kuytu köşesinde
Kaçışlar bıraktık ardımızda
Bir dilim ekmeği
Vicdanın tuzuyla merhem eyledik
Geriye kan,acı bıraktık
Unutulmuş bu tutsaklık çağında
Defalarca düştük insanlığın bakışlarında
Lâkin içimizde portakal bahçeleri var
İçimizde mürekkep kokulu sevdalar
Gönlümüzde nasırlı ellerin yumuşaklığı
Ve biz......
Düştüysek de göğün,
Umut dolu bakışlarına inanırken
Düştük.
Kayıt Tarihi : 18.2.2019 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kardelen Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/18/gogumde-umudun-izleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!