Bir gece gökyüzünü seyre daldım.
O kadar çok yıldız vardı ki,
Hepsine hayran kaldım.
Sonra bir tanesi göz kırptı da
koparıp avucuma aldım.
Ağlamaklı oldu.
Acıdım tekrar göğe saldım.
Sonra büyük bir çığlık atarak düşüverdi.
Ardından birisi daha,ve birisi daha.
Peş peşe kayıp düştüler.
Dağ gibi yıldızlar yavaş yavaş eriyor
Çürük bir meyve gibi yeryüzüne seriliyordu.
Bu,kara gecenin yıldızlara bir laneti mi
Yoksa yıldızların göğe ihaneti miydi.
Ne yapacağımı şaşırdım.
Güneşe seslendim.
Ama hiç bir yerde bulamadım.
Ay çok üzgündü.
Tozlu ve yıpranan anılara gerek duymadan
Gökyüzüne seslendim.
Ayrılık şarkıları söylüyordu.
Gökyüzü dostları için ağlıyordu.
Bu manzaraya daha fazla sessiz kalamazdım.
Aynı gece herkes derin uykuda iken.
Büyük bir özveri ve zevkle.
Kara gecenin gözleri önünde.
Çok sevdiğim göğü.
Maviye boyayıp yıldızlarla donattım.....
Kayıt Tarihi : 26.8.2019 00:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!