Göğsümde uyurdun Şiiri - Ertuğrul Bey

Hafifletmezdi hiç bir ilaç ağrını
Kendini bir anda yüreğimde bulurdun
Dururdu zaman gözlerimde kaybolurdun
Rabbül alemin esirgerdi korurdu aklını
Sığınırdın yaralı gönlüme göğsümde uyurdun

Nefesin sesin kesilirdi saçlarıni okşarken
O kısacık zamanda rüyalar görürdün
Korkardın yaradana kurban olduğum
İnlerdin ellerimde ağlardın Ben ölürdümm..

Dualar ederdim kendimce okurdum
Uykusunda kartanemle konuşurdum
Hissederdin avuç içlerini koklardım
Yalvarırdim ALLAHA dualar ederdim
Ne olursun koru onu koru Rabbim derdim
İrkildigin an çok korkardım kendimden geçerdim

Uyanmayasın diye kıpırdamamaz
Nefes almaz öylece kalırdım
Göz kapaklarına kondurdugum Buse ile
Minik minik nefesler alırdım
Kıvır kıvır saçlarında hep seni arardım
Bulduğum anda tebessümlere dalardım

Dünya yansa umrumda olmazdı
Delicesine seni anlar seni yaşardım
30 dakika olurdu 30 sene
Öyle bir duyguyduki dusunsene
Sen göğsümde uyurdun bense gökyüzünde...

O günleri çaldılar elimizden şimdilerde
Nefes gitti Rüya bitti elimde kalan tek şey son nefese kadar sürecek olan sevgimdi.
Ne zaman düşse aklıma RABBİME Sesleniyorum ne olur ALLAH'IM ne olur bir kez daha yaşat diyorum

Şimdi Usulca gözlerimi kapatıyorum
sıra bende birtanem sıra bende
sığındım sana
Göğsünde senin Göğsunde uyuyorum...