şahdamarım kabarır; en ondurmaz deminde,
bir gülüşün â'rafı omuzlarıma yıkar.
çiy yürür de toprağa çayır çimen ceminde,
kıskanır âyininde börtü böcek edânı...
dallar çiçeğe durmuş, ekinler gök, ne çıkar;
göğsümde cevşenimle karşılarım gadanı...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
