Hazandaki deli rüzgar
İnadından vazgeçmiş sanki
Ilık… ılık esiyor
Saçlarımla barışmış olmalı ki
Yanaklarımı bile okşuyor
Kışın dallarına küsen erik ağacı
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




belli ki memleketime ilkbahar gelmiş;
ve... umutlar tekrar yeşeriyor...
NE GÜZELDİR UMUTLARI YEŞERTMEK...KUTLUYORUM USTA DİZELERİNİZİ.
yüreğinize sağlık severek okudum kaleminiz susmasın sevgi ve saygılarımı sayfanızda bırakıyorum
yeşeren umutların şiiri ..beğeniyle okudum kutlarım kaleminizi..
maviliklerden bir parçada karanlıklara sürün üstadım...kimbilir belki tutsaklığımızda güneşten nasibini alır...sizi okumayı özlemişim...saygılar
Yüreğimizde ki asi ruhu baırakmak ve göğe yükselmek hayali bile güzel özgürlük en güzeli...
şimdi güneş daha parlak,
şimdi bulutlar daha beyaz,
şimdi deniz daha durgun,
belli ki memleketime ilkbahar gelmiş;
ve... umutlar tekrar yeşeriyor...
Şiirinizde güzel anlatılmış baharın gelişi.
Kaleminiz daim olsun. Tebrikler.
hazandaki deli rüzgar,
inadından vaz geçmiş sanki
ılık ılık esiyor.
hatta yüzümü,
ve hatta saçlarımı okşuyor…
kışın dallarına küsen erik ağacı,
şimdi yapraklarıyla konuşuyor.
kardan adamlarını unutan çocuklar,
uzun eşek oynuyor…
kovanlarından fırlayan arılar,
çiçekten,çiçeğe koşuşuyor.
insanların yaşam sevinçleri,
yüzlerinden okunuyor…
şimdi güneş daha parlak,
şimdi bulutlar daha beyaz,
şimdi deniz daha durgun,
belli ki memleketime ilkbahar gelmiş;
ve... umutlar tekrar yeşeriyor...
ben de;
çıkarıyorum yüreğimden asi ruhumu,
yüklüyorum, güvercinin kanatlarına
göğe yükseliyorum.
nefes, nefese… nefes, nefese…
hocam nefisiti dizleriniz *********10 saygıalırmla yıldırım şimşek
Göğe Yükseliyorum
hazandaki deli rüzgar,
inadından vaz geçmiş sanki
ılık ılık esiyor.
hatta yüzümü,
ve hatta saçlarımı okşuyor…
kışın dallarına küsen erik ağacı,
şimdi yapraklarıyla konuşuyor.
kardan adamlarını unutan çocuklar,
uzun eşek oynuyor…
kovanlarından fırlayan arılar,
çiçekten,çiçeğe koşuşuyor.
insanların yaşam sevinçleri,
yüzlerinden okunuyor…
şimdi güneş daha parlak,
şimdi bulutlar daha beyaz,
şimdi deniz daha durgun,
belli ki memleketime ilkbahar gelmiş;
ve... umutlar tekrar yeşeriyor...
ben de;
çıkarıyorum yüreğimden asi ruhumu,
yüklüyorum, güvercinin kanatlarına
göğe yükseliyorum.
nefes, nefese… nefes, nefese…
Ömer Osman Avcı
OSMAN BEY ARZA VE YERYÜZENE DAİR OLAYLARI ÖZÜMÜZDE SEVGİMİZLE ALGILAYARAK ANLATAN BU HARİKA ÇALIŞMANIZI BEĞENEREK OKUDUM..KUTLARIM..TAM PUAN 10 ..SELAMLAR...İBRAHİM YILMAZ.
Seninle bizde yükseldik güzelliklere.. Tebrikler dostum.. Sevgi pınarına alıyorum..
harika anlatmisiniz sayin Avci agabey
hele burasi;
ben de;
çıkarıyorum yüreğimden asi ruhumu,
yüklüyorum, güvercinin kanatlarına
göğe yükseliyorum.
nefes, nefese… nefes, nefese…
Ö
Bu şiir ile ilgili 78 tane yorum bulunmakta