Urlarımı tepeleyip göğe uzanıyorum.
Ünsiyetim sol uzuvun da kızguranın.
Zihnime çamurlu ayakkabılarıyla uğrayan tanı.
Kirli, serin rüzgarlarla dalgalanıp perdelere ovunan anksiyetem.
Bulutların damarlarını kestiği topraktaki demir kokusunun bir cinayete dokunduğu saatler. Ey var edip VAR ı kendilerinde saklayanlar.
Çıksın ortaya diyen herkesi hınca hınç bir meraka bırakan,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta