Yalnızlık yırtıyor gövdemi
Ranzalar uyur avlusuz, uykusuz gözlerimde sevgilim
kentliler sofrasında bölüşür ülkemi.
Kavgalar ortasındadır yüreğim,
suların çarpıntısında dinlerim,öksüz düşlerimi.
Gülmek yasak,çocuklar yok sokaklarda,perdesi çekilmiş ümidin
Sevdaya bakmıyor ömrümün penceresi ,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta