Göğe Takılan Uçurtma Şiiri - Aydın Dertli

Yalnızlık yırtıyor gövdemi
Ranzalar uyur avlusuz, uykusuz gözlerimde sevgilim
kentliler sofrasında bölüşür ülkemi.
Kavgalar ortasındadır yüreğim,
suların çarpıntısında dinlerim,öksüz düşlerimi.
Gülmek yasak,çocuklar yok sokaklarda,perdesi çekilmiş ümidin
Sevdaya bakmıyor ömrümün penceresi ,
yolumdan geçmiyor gençliğin hevesi
Ruhumun peşinde sahte övücüler,idam zaptiyeleri
Gözlerimde oynar namlular,
muskalı yüzlerde nefret durulur.
Büyür isyan yıldızları,bereketli dağların eteğinde
Güneş ,dişleriyle gülüşümü söker duvardan
bilmediğim hayatlar düşer hüzün uçurumundan
kurşun sağanaklar yağar göklerden,
yıllardır sustum,sallanır yeryüzü meraktan
sinmiştir yoksulluk gömleğimize,
sol cebimde karanfil boynunu vurur.
Sevgidir ıslatan yüreği,
dökülürken kanatan kelimeler göğsümde asılı durur.
Kanla dolar başaklar, sesimize mitralyözler sırdaştır,
dalgalar karanlıkta uludur.
Bir sokağı düşününce,zindanlara gök dolar,
voltalarda bacası tüten evim gelir aklıma.
çorbama barut karıştırır,dünya kaynar kanımda
Ölümlerin habercisidir beyaz çarşaflar,
acıların gardiyanı seslenir dört duvarda
Bıçak sırtı,hoyrat bir hayata inat, boğulmaya giderim anılarımla
Beni bırakın, başbaşa yalnızlığımla,yaşamak umrumda olmasa...
09.12.2017