Goge Durmus Duygular Şiiri - Ufuk Nazım

Goge durmus bir pencereden bakiyorum
Uzayip gidiyor bir yol
Uzadikca kuculuyor icindeki insanlar;
Yuksekligin hazziyla ususen bunca duygu
Bilmemki nasil anlatilir...
Belkide bana bir dag basini animsatti
Bu goge durmus kutuphane penceresi
Belkide gecmisin berrak bir yukseltisini...
Pencerem kare
Oturmusum dikdortgen bir masaya
Ve dusmusum hayat cemberinin ta icine...
Yuregimin tam ustunde tanidik bir haz
Zihnimde yikilan kohne duvarlar
Cesitliligin icinde kaybolunan bir zaman...
Dur bak bu baktigim yolun sonunda
Aram Tigran yatar Brukselde Ixel mezarliginda
Belki bundandir icimi kapliyan duygu seli...
Diyarbakirda sonsuzca uyumak isterdi Aram
Turkulerinin icinde bitmeyen Amedde
Yanyana klamlariyla, dengbejlerin sesleriyle
Sonsuzluga karisacak yalnizligini avutmak isterdi...
Simdi kulaklarimda Ey Dilbere
Kadere bak Revanli kirvem
Yatarsin Brukselde ne diye?
18.01.11