Göğe doğru Şiiri - Nurcan Akgül

Özlediğim bir şey var
Adını henüz koymadığım
Gök mavisinin evveli
Pas tutuşmuş bir gökyüzü
Perde perde yükseliyor şimdi
Rüzgar esiyor ensesinde
Bu kez huzurun pençesinde
Ben çimenler üzerinde
Sense gökyüzünde
Çimen ve hava bastırıyor beni boşlukta
Bu derin hoşlukta
Ellerime kayıyor şifa suları
Nereye dokunsam yeşil oluyor
Bu bir büyü olmalı
Derimden çıkan şifa suları
Oluşan çimen duvarı
Gözlerim pas tutuşmuş gökte
Gözbebeklerim umulmadık büyüklükte
Gözlerim...