Göğe doğru Şiiri - Boran İsmail Yıldız

Toprak rengini aşındırıyor his,
ve,
yeşereceğini ümit ettiren dünleri ektiğinden söz ettiriyordu.

Çürük diş kokusunu vuruyordu yer
yüzüme,
hâl bu ki.

Ben kendi kendine söylenenim ki;

Hâk-i yeşili seviyorum üstümde ve başımda,
Muhakkak ardımda toprak rengi olmalıydı ki,
Yeşilime can versin tozu,
Dumanı ruhu Ben aklıma her esenle bir, göçerim.
Bu yüzden üzerimde ne var ne yok kelimelerle savururum geçip giderken, ki bunun hafifliğiyle açarım bağrımı gök yüreğimi okşar.  Bulutlara bulanır, budanırım ki, baharlarda güneşin yakımından koruyacak yeşillerim çok olsun Çünkü doğanın ruhumu okşayan yanı, beni şımartıyor.🌿☘️☘️🍂