Ve göğe gözlerimin değmesi içimdeki sıkıntıyı gözlerimden taşırıyor.
Gözlerim doluyor, belki ağlıyorum, ama
İçimde, tanımlayabilmem için,
Altı bin altı yüz altmış altı ayeti idrak etmem gereken bir huzur,
Gözyaşlarımın üzerinde kabuk tutuyor.
İşte böyle böyle bulutlara düşman oluyor kalbim,
İşte böyle böyle göğe aşık oluyor gözlerim,
Böyle böyle yürümeye devam edebiliyorum, Yaşamaya, gülmeye...
Yeniden ağlamaya böyle takat buluyorum.
Kayıt Tarihi : 19.11.2022 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
16.04.2022
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!