Göğe Çizilen Hikâye Şiiri - Osman Akçay

bulutlar buruşurken ufukta
lavanta kokulu bir mürekkep damlar
yüreğimin en kılcallarından
belki de yitirdiğim
ninemin avuçlarından yükselen niyazlar
gönlüme usulca yapışır

bitimsiz bir muhabbetle
aşk kırmızısı bir ay tutulması var bağrımda
kör bir kuyudan yankılanan
gölgemin bile yıllardır unuttuğu

sineme takılan bu serüven
zamanın kucağına düşerken
kırılıp toz olmayacak kadar sağlam bu kez
kalbimin kuytusuna kök salıp
sessizce büyüyen bir çınar olacak

her bakışta
gözümde lavdan bir geçit aralanıyor
her solukta
içimdeki korlar tutuşuyor
bir volkanın uyanışı sanki
ve yalnız onun adını duyduğumda
samyelleri ruhumda dolaşıyor

ah sevgili
yıldızlar kırık aynalardan sızar içime
yokluğun özümde çentik çentik iz bırakır
gök kubbede gizli bir hikâye dokunur
her an, her saniye

bu sabah gün ışığı
celladın kılıcı gibi yakıcı
ve çiçekler
onun bastığı her yerde
fısıldayarak şarkı söylüyor

Dr. Osman Akçay (Seğmenoğlu)