Göğe Açılan Dua Şiiri - Mustafa Şikak 2

Gecenin ortasında değilim artık,
Güneşin habercisiyim dualarımda.
Her karanlık, bir nur saklar içinde,
Ve her yara, rahmete varır sonunda.

Kırılmadım, sadece eğildim biraz,
Toprağa yakın olmak içindi belki.
Yeşermek için bekledim sabırla,
Her bekleyiş, vuslata çıkan bir nehir gibi.

Bir adım attım, yüzüm semaya döndü,
Kendimi değil, kalbimi götürdüm oraya.
Bir ışık değdi içimin en sessiz yerine,
Anladım ki umut, Allah’a sığınmakla başlar.

Şimdi içimde rüzgâr değil seher var,
Ve kalbimde kırgınlık değil merhamet.
Çünkü öğrendim: her düşüş, bir secde;
Her secde, göğe açılan bir dua demek.