Kanatları karlı meleklerin fısıltıları,
dans ettiriyordu bulutları
gecenin soğuk caddelerinde…
Yanaklarını papatya yaprakları ile süsleyen o kız…
Umutuzluğu yüceltmek mi desem?
Belkide tanrılar uyuyordu…
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tamda sen şimdi burdayken yazdan yaza dökülen papatya yaprağı gibi. göğsümde ağır ellerimde sıcak kartanesi gibi. Şöylelemesine uzun, bembeyaz bir ölüm... Tamda sen şimdi burdayken.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!