Arnavut kaldırımlarıyla döşeli cıvıl cıvıl bir caddeye girivereceksin.Aklında herşeyin yolunda olduğuna dair bir fikir...
Havada bahar,ağaçlarda sonbahar.
Yüreğinde birşeylerin ansızın bozuluvereceği endişesi.Nerden çıktı ki şimdi bu! . Neden olsun, neden neden..
İleride gürültü korosu oluşturan kasetçilerin önunde duraklayacaksın bir an.Bütün sesler kaybolup gidince sislerin arasında çook ilginç bir tını sıyrılıp oturaverecek
herşeyin tam ortasına.Eski çook eski ibranice bir şarkı..Dudağının kıvrımları düşüverdi işte yere.Havada kış yüreğinde buz dokusu....
Hızla çıkacaksın yokuşu,yakalanırım diye korkarak,sekerek bir serçe gibi. Bilirim seversin oyuncakları,çok seversin hemde oyuncakların en çocuksusunu.
'bir taraftan ibranice şarkı hala devam ediyor'
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Beklerken belki de sebepsiz nedensiz bizi sürükleyen ayaklarımızın ritmine ayak uyduran aklımız dır GODOT .))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta