Gidemezsin dedikleri zaman gel;
İmkansız dediklerinde,
ayıp duvarlarını ördüğünde sabahın,
kimsenin görmediklerini al gel/
Çevredeki sesler kimse kimseyi sevmesin diye,
Sokaklar kimse el ele tutuşmasın diye bu kadar dar;
gece falan da değil,
Güneş yükselirken aleni
utangaç leydi godivanın cesareti gibi,
ne istediğini bilerek;
saçın güneşin izini bıraksın sol memenin üstünde...
Kayıt Tarihi : 3.4.2017 21:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali İhsan Konuklu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/03/godiva.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!