Göçüş Şiiri - Ayhan Kudat

Gökten bir gürültü kopacak,
hepiniz yalnız kalacaksınız.
Ben yokum.
Sanmayın rüyada olup uyanacağınızı,
olmayacak.
Güneşin yüzünü de özleyeceksiniz,
ezanın sesini de.
Gülüp geçmek isteyeceksiniz belki,
Gülünecek şey yok.
Anlayacaksınızın ki, artık yoksunuz.
Yokuz, çünkü ölüm kokusunu salacak.
Nerede arkadaşlarım, canım, cananım?
Yok! o da yok. Çünkü yokum.
O benim işte, sabah ezanında salası okunan.
Niçin ben, diye soramadım hakkım yok!
Hesap mı verecek bana yaradan?
Sen de geleceksin Şaban abi,
Ya sen Seher?
gelmeyecek gibi davranma, sen de geleceksin.
Neyi düşünüyorum biliyor musun?
Bilemezsin tabii düşlemeden.
Çaresiz nefesler bir yana,
anam ne der gittiğime?
Ya üstümü kim örtecek zemheri gecelerde?
Onu da bilmiyorum.
Yine ışıldadı ortalık.
Az sonra gelecek melekler, sıradayım.
Gitmek istemesem de götürecekler,
görüyorum gidenleri.