Göçülmez Oğul... Şiiri - Mehmet Şahan

GÖÇÜLMEZ OĞUL

Belki ağır gelir, belki dinlemez;
Her gülene derdin açılmaz oğul!
Belki küflendirir, belki çimlemez;
Çorak yere tohum saçılmaz oğul!

Beşer istese de bilinmez ahir,
Hoşa gitmese de dilinmez zahir!
Başa gelmese de silinmez kahir,
Yazılan kaderden kaçılmaz oğul!

Her gün çalışmayan eller paslanır,
Dönüp dolaşmayan diller paslanır!
Dolup da taşmayan göller paslanır,
Durgun olan gölden içilmez oğul!

İn midir, cin midir; kimin nesidir?
Tin midir, sin midir; kimin sesidir?
Bir midir, bin midir; kimin fesidir?
Doğmamışa fistan biçilmez oğul!

Ruhun haleleri tahkim olmazsa,
Kalbin kaleleri muhkem olmazsa!
Nefsin hileleri mahkûm olmazsa,
Hayırların şerden seçilmez oğul!

Mevki küheylana kalmamış ise,
Mülkü Süleyman’a kalmamış ise!
Mecnun Leylâ’sına kalmamış ise,
Dünya için serden geçilmez oğul!

Pir-î Fanî der ki; ağlar çürüse,
En çok güvendiğin dağlar yürüse!
Gönülden sevdiğin bağlar sürüse,
Yurt bilinen yerden göçülmez oğul!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
15.11.2019 – İSTANBUL