Göçtü Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Küçük bir kıvılcım ateştir şimdi
İçerde sönmeyen kora dönüştü
Yüreği feryada götüren kimdi
Gülün acısını bülbül bölüştü
***
Alınan nefestir gök boşluğun da
Dudakta sözcükler can hoşluğun da
Akşamın bitimsiz o loşluğun da
Sevgi kalplerinde duygu gülüştü
***
Gözler de parlayan bir nur olmuştu
Sinede tahtıyla yerin bulmuştu
Kılcal damarlarda akıp dolmuştu
Gönül yolların da bir yürüyüştü
***
Birikmiştir onda ilahi güçler
Baktıkça mest eder tatlı gülüşler
Lebinden dökülür ballı sözcükler
Hükmüyle yargıda ayrı bir güçtü
***
Karanlık gecenin yıldızı ayı
Haberci gönderir güzel turnayı
Bakışı sakladı resmin aynayı
Sevgi ocağın da dumanlar tüttü
***
Ruhinin gözün de yanan ateşti
Uzaktan bakışı canı mestetti
Hayatın yolunu yolda tüketti
İsmini andırıp canıyla göçtü
11.09.2014/OLTU