Göçmen kuşum Şiiri - Tuncer Çelik

GÖÇMEN KUŞUM
Ne zaman gurbete gitsen,
Sende sevinc bende hüzün...
Sevmekle gecer benimde
Gecem gündüzüm..
Yine uctu benim
Göcmen kuşum.
Bahara dönsede dönmesede
Yüreğim yanmıştır bir kere...

Tutsaydı şimdi ellerimi,
Çok mutlu ederdi yaralı kalbimi.
Unutulmayan sevgine,
Taş basıp bagrıma
Sabrın zirvesine cıkar,
Yine yalnız içerim acı kahvemi...

Dönüp baksan bir kere ardına
Yanacaksın neler kacırdığına
Ugurlar olsun diyen bir dil,
Havada sallan el,
Göz yaşlarım,sel olacak
Ardı sıra...
Bir ömür boyu akıp giderken,
Açık kalacak sevgi kapılarım.
Maziye karışıp gidecek;
Beslediğim bütün umutlarım...