Göçmen Kuşları Şiiri - Mehmet Yücel

Sıra sıra gelip göç eden kuşlar.
Ben vatan olmadan edebilmedim.
Memleket dediğin yürekte başlar.
Sevgi bir bütündür asla bölmedim.

Güneş doğdu ona umutla baktım.
O anda efkarı, derdi bıraktım.
Hırçın ırmak gibi çağladım, aktım.
Yaşayan diriyim ben hiç ölmedim.

İnsana yakışmaz hayvanlık etmek.
Bu nasıl isrardır nasıl diretmek.
İsterdim sürüyle koyunlar gütmek.
Koyun kurda dönmüş güdebilmedim

Savaşçı olmayan barış bilemez.
Plansız gidenler geri gelemez.
Ölenler bellidir, mertlikler ölemez.
Kııldım döküldüm özüm silmedim.

Davacı YÜCEL' se davalı düzen.
Var mı bu dünyanın sırrını çözen.
Dediler çok bilir okuyan, gezen.
Ruhsuz yüreklere gidebilmedim.