Çığlık çığlığa uçtu bir martı
Hiçe sayıp denize hasretini
Denize dokundu kanatları
Denizde aşk vardı
Denizde yaşam.
Denizde azdı dalgalar
Hayatının aşkına çarpıldı
Denize vuruldu martılar
-
ve...
Kanlarını taşıdı Kanlıca
Efelendi her şeye,
Bir Beyoğlu sokağında
Yüzüne çarptı vefasızlığını İstanbul’un
İstanbul baş eğdi aşka
Yelkenlerini açtı,bir başka denize
İstanbulla Marmara
Çok uzaklardaydı artık
Kolay değildi yedi tepeyi aşmak
Kırıktı küçücük kanatları martının
-
Bir umut, düğüm düğüm boğazında
Bir kuş geçti üstünden,
Kanadını çırpa çırpa, inadına
Kırılmayan bir kanat
Sunuverdi martıya
Sevmek buydu belkide
Alıverdi sevinçle...
Sevdaya tutsak.uçmalarda özgürdü
Artık dokunabilirdi yeniden sulara
Dokundu...
Yanmadı su.
Korkup kaçışmadı kuşlar
Gülümsedi Kız Kulesi yeniden
Binlerce aşk bıraktı sulara
Sen de o aşklardan birisin İstanbullum
Gülüşüm düşmüşken denize
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 14:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgilerle...ışık candan
yüreklere düşen köz ne engin denizlerde ne de en yüksek tepelerdeki serinlikte hafifler...
yüreğine sağlık
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (4)