Göçmen Kuşlar Gibi Şiiri - Salim Erben

Hiç bir yeri yurt edinmedi
Sürgün yalnızlığım benim
Heybem rüzgarla dolu
Fırtınalı dünlerden kalma...
Şimdilerde ellerim üşüyor
Dudaklarım titriyor
Konuşamıyorum
Neden niçin bilemiyorum
Buz kesiyor suskularım
Hani gideceksen git
Geleceksen gel diyorsun ya
Gitmekle kalmak arası
Çıkmaz sokak ama ben
Ama ben işte gidiyorum
Yine savaşçı olacağım
Son bahar sonunda
Vefasız vedasız ayrıldığım
Ankara
Senin için sana ölmüş gibi
Kahırlı arzularım
Öyle edepsiz sevmiştim ki seni
Biliyorum Unutmayacaksın beni
Unutmayacaksın çünkü
Gelişim gidişim gibi olmayacak
Ellerim tende tutuşup yanacak
Ok ile hedef buluşup öpüşecek
Bulgur bulgur terleyecek
Alnından süzülen damlalar
Yarınlara umut olup yağacak
Çimlenip yeşerecek sevda
Yağmur ile toprak sevişecek
Kıraç bağrımda güller açacak
Nar içi gülüşlerini tutuşacak
Gördüm ki
Göğsün üstü pembe beyaz
Elma çiçeği gözlerin
Nehir gibi aktı içime
Ağıtlar var oldu uykuda
Başın yayla sen sırla dolu
Demet demet sabır topladım
Öyle bildiğin gibi değil
Kitaplara yazılmış adımız
Çarpıp kapıları çıkamadık
Tüm kutsal sayfalardan
Yaprak yaprak kilitli
Açılmıyor gülüm açılmıyor pastan