Göçmen Kuşlar Şiiri - Metin Egeli

GÖÇMEN KUŞLAR
.
Son Kırlangıç ta uçtu,
Uçup gitti üzerimden,
Güz geçti, Kışa dayandı mevsim,
Kuşların gidişi habercisi gibi,
Soğur mevsim, üşür yüreğim.
Peşisıra koşmak gelir içimden
Durun daha mevsim Kış değil diye.
Güneş soldu, gölgeler kayıp
Isıtmıyor da artık,
Gün ayrılık günü gibi sanki
Beyaz bulutlar griye çalar,
Tüm hüznünü akıtır üzerime,
Geri dönüp beyaz bulutlara koşasım gelir.

Zeytin toplayan köylülerin sesleri de gelmez oldu,
Bir gümüşi renk kaldı dallarda,
Birkaç unutulmuş zeytin
Yapraklarsa soluk gri, yüreğim gibi.
Yakındaki kasaba hayalet şehir,
Yazlıkçılar son güneşle gittiler,
Bahçeler bakımsız,
Yapraklar kurumuş, savruk
Yapraksız ağaçlara sarılasım gelir,
Derdimiz ortakmışçasına…
.
Bahardır peşinden gelecek olan,
Güneş karşıki tepeden çıkacak,
Yer gök ısınacak,
Yine çiçek açacak zeytinler,
Yazlıkçılar yine.
Kuşlar gelecek bahçelere,
Cırcır böcekleri seranada,
Sabahları parlayacak deniz,
Akşamları kızaracak yine,
Yine uzayacak günler
Ve kısa geceler…
.
Bahar yağmuru,
Yaz yağmuru derken damlaları
Süzülecek gözlerimden
Yüreğimin ücrasında bir yere.
Gitmeyin kuşlar, gitmeyin
Bu ayrılıklar alır beni benden…
.
Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.