çalınca kapını ayrılık
yenilir ruhuna zamanın
kifayetiyle yaşadığın
diline aşina tüm kelimeler
sessiz yutkunuşlar doğurur boğazında
dile gelmeyen iç sesin
bir hediyedir bilinmezlik
oturur göğsüne
kırılır üç yerinden zaman
dün bilinen
bugün korkulan
yarın beklenen
gri yollarda gezerken duyguların
birden, kuşları hatırlarsın
sararan yaprakları unutup
göçmen kuşları…
Kayıt Tarihi : 12.10.2021 13:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rafet Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/12/gocmen-kuslar-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!