Göçmen Kuş Şiiri - Ada Deniz

Bir kuş olmak isterdim
Ama bir göçmen kuş.
Mevsimler benim için hiç değişmezdi o zaman
Hiç kar görmez, yağmurla tanışmaz, soğuk bilmezdim.
Belki yaprağını dökmüş bir ağaç,
Ölen bir kelebek,
Yağmurda oynayan ayağı çıplak bir çocuk da görmezdim.
Kar tanelerinin birer kağıt parçası gibi
Gökyüzünden dökülürken,
Sırt üstü kara yatmış birinin kısık gözleri ilgimi çekmezdi.
Gökyüzünde uçarken
Rüzgarın beşiğinde yeryüzüne doğru süzülürken,
Hiç kafamı eğmez bakmazdım
Kar suları içinde titreyen çocuklara.
Görmezdim, bilmezdim.
Uçardım güneşin en sarı ışıklarında
En sıcak memleketlere.
Yoktur orada titreyen yarı çıplak çocuklar
Uzanmış sarı sıcağın altında
Kanatlarımı gerdirip serinlik hayalleri kurarken
Aklıma gelmezdi zemheride sıcak hayali kuran insanlar.
Kar suyu ne kadar soğuk,
Hava ne kadar dondurucu bilmezdim.
Ömrümün uzunluğu kısalığı mühim değil.
Uçardım yukarılara doğru
Güneşe daha yakın olmak için, en yukarılara
Yukardan bakardım
Belki farklı görünürdü her şey
Kış olmasaydı,
Ya da ben göçmen bir kuş olsaydım.
Sobanın yanında sıcak çayımı yudumlarken
Hayal etmezdim göçmen kuş olmayı.
Bilmezdim, görmezdim
Kar altında çaresizlik içinde çırpınanları.
Peki asıl fena olan neydi acaba
Görmemek, bilmemek,göçmen kuş olmak istemek mi?
Çaresizliğe çare bulamamak mı?
Bir kuş olmak isterdim yinede
Ama göçmen bir kuş.
Ömrümün uzunluğu kısalığı mühim değil
Gitmek isterdim buralardan kış gelince
Bu kez yalnız değil bu gidiş
Çaresiz, kimsesiz tüm çocuklarla
Hep birlikte gitmek isterdim sıcak memleketlere.