Beyaz açmış elmalar
Serin serin esiyor rüzgâr
Göçmen kızı
Salmış sarı saçlarını
Buğday başakları kadar
Olgun ve beyaz beden
Gözler ufuklara takılmış
Ne gelen var
Ne de giden.
Özlemle kavrulmuş
Al dudaklar
Alev alev olmuş yanaklar
Sıçrayan bedeninde
Pamuk eller
Serinletemez O’nu
Ne yağmurlar
Ne de seller.
Ufukta bir gurup
Kızıla dönüşmüş beyaz teni
Olmuş sarmaş dolaş
Sırtında ki sateni
Gün bitti, akşam yakın
Umutsuzluğa takıldı umudu
Güneş yine doğacak
Sakın yitirme umudu.
Kayıt Tarihi : 19.7.2009 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (2)