Göçmen Kızı Şiiri - Muhittin Alaca

Kırık nağmelerden damlarken melâl,
Kahverengi gözlerinde diner mi sızı?
Çakılı acılarımı sök Göçmen Kızı,
Yüreğim yaralı kırlangıç, avucuna al!
Kırık nağmelerden damlarken melâl.

Vefasızlık sağanağındayken küflü şehirler,
Hep ayrılığın kucağına düştük.
Çaresizliğin derin kuyularını deştik.
Salkım hüzünlerle aktı nehirler,
Vefasızlık sağanağındayken küflü şehirler.

Elif yalnızlığı örselerken ruhumu,
Yavaş yavaş perdesini çekiyor ömür.
Dilin kestane şekeri, perçemin kömür;
Kızıl fecri arala, dindir ahımı!
Elif yalnızlığı örselerken ruhumu.

İsli lambaların ölgün fitilini yak!
Işık tayflarıyla coşsun şehrayin.
Lirik şiirlerle kalksın mahremi dolunayın!
Yıldız yıldız hasretime ak,
İsli lambaların ölgün fitilini yak!

Uludağ’da kardelen açar, gamzelerinde gül,
Seni sensiz yaşamak, reva mıdır?
Son hicretin, derdime deva mıdır?
Sevda kuşan kanatlarına, beldeme süzül!
Uludağ’da kardelen açar, gamzelerinde gül.