Göçme Vakti Şiiri - Fatma Kalkan

Sen Yoksun ya

Sen yanımdayken üşümezdi düşlerim
Gül bağlarında şakırdım ya bülbül edasıyla
Şimdi diller ketum
Bakışlar anlamsız yakmıyor alevinde
Gamzelerimde Gülizarlar soldu,
Eski deli divane ben sarı yapraklar gibiyim
Sen yoksun ya

Kuşların gözlerinde yaşlar,
Göçme vakti geldi buralardan,
Ah! Özlemlerimiz kanatlarında
Geleceğe vurgun ne varsa yaşanacaklar adına
En güzel kelimeler daha söylenmemişken
Ayrılık şarkıları çaldı prangalardan

Hayallerim buğulu belirsiz
Artık konuşmuyor gözlerim
Söylemek istediğim her söz sana koşmakta
Ama-ama yürüyemeyen dizlerim

Gündüzlerime gece bulaştı yar
Gecenin yalnızlığına bastım aniden
Neylerim bilmiyorum
Söz geçer mi divane yüreğime
Susmuyor sevdam
Üstüme-üstüme gelmekte anılarım
Hasretin hediyesi
Gün ortası toza bulanık gözlerim

Biliyorum bir fırsat daha olmayacak
Biliyorum gözyaşları dinmeyecek
Yürek eskisi gibi atmayacak
Ama gitme vakti geldi buralardan
Oysa eylül yağmurlarında ıslanmıştım
Şimdi gözyaşlarımda boğuluyor
Ağustos sıcağında üşüyorum

Aynalar küsmüş bana her karede eski bir ben
Hicran yeli vurdu hasret sancılarını
Vuslatın rengi değişti
Kalemim hasret kokuyor artık
Kelimelerde özlem inlemesi
Kaldırımlar yalın ayak-ayak izlerim yanık

Yalnızlığımı sarmaladım kucağıma
Anladım ki aldığım nefestin
Kalemim hasret damlatıyor
Sen yoksun ya
Gitme vakti geli buralardan

Fatma Kalkan