İstanbul meyhanelerinde
Saza hiç kimse gülmez
Varoşlarında entarilerdeki
Çiçekler gelir dile
Açlığın tok sesi yankılanır
Entelliğin hovardalığında
Bir otobüs kalkar
Iğdır’dan Van’dan Tatvan’dan
Çuval çuval sepet sepet
Emek taşır Anadolu’dan
Varoşlarında İstanbul’un
Kupkuru yüzlerde ılık bir süt kokusu
Ve bir at boyu çamur patikalarında
Gezinir düşe kalka
İnsan yavrusu
Çocuklar sevgi ile büyür
Yenilmek onlara göre değil doğrusu
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!