Göçer Gider Şiiri - Hasan Turgut

Girmiş bir han kapısından,yaşar bir nefes alımı.
Çıkıp gider bir taraftan, menzilini ölçer .gider
Burada kalır saltanat şan söhret caka çalımı.
Bu şerbet hak tüm nefislerl şerbetini içer.gider

Ey nefis nedir ki derdin,heyben dünyalıkla dolu.
Mal mülk hırsına kanmışsın,şaşırmışsın sağı solu.
Hani sendin yaradanın,en ulvi ve yüce kulu.
Kokmuş ceset bedenine,toprak değer biçer gider

Olmaz bir zerre faydası,mal,mülk ile para pulun.
Hesabını vereceksin,üzerinde ki her çulun.
Yola çıkacak misali,her bir anda hazır bulun.
İmamın kayığa ceset,çaresizce biner gider.

Makam mevki saltanatın,ardında bir ağıt kalır.
Münker ve Mekir’den geri,tutulan bir zabıt kalır.
İki metre bir çukurdan,derme çatma yapıt kalır.
Bir bakarsin ki cesetler kaçar üçer beşer gider

Hak katında ve mizanda,hesap verebilmek hüner.
Yol yakınken akıbeti,hissi görebilmek hüner.
Bunca günahın içinde ,sevap derebilmek hüner.
O alemden bu aleme,garip konar göçer gider