Elbistan"ı düşünmeden
Geçmez benim günlerim
Düşündükce gözümün önüne gelir
Hayıflahırım
Onun için hasret yüklüdür
Benim şiirlerim
Bir okusan be göçer gardaş
Gençler kaçmak ister
Belkide Elbistan dan
Gaf ederler
Gurbetin gahrını bilmeden
Çıkıp baksalar Elbistana"a
Şöyle bir şar dağından
Vaz geçerler
İnan ki be göçer gardaş
Ben öyle lafı süslemeyi bilmem
Büyüklenen birini
Hiçmi hiç sevmem
Fakirliğimi düşünmekten
Zengin kim onuda bilmem
Garibanım
Ben be göçer gardaş
İlk okul üçten dir
Benim diplamam
Vallahi hakikat neyse
Hiç saklamam
Çatlak deseler bile
Bana bu adam kafadan
Darılmam
Kendi çapımda
Yazıyorum be göçer gardaş
Öyle ilmim irfanım yoktur benim
Gariban bir aziz den dir genim
Çalışır didinirim kurumaz hiç terim
Nasır tuttu elim be göçer gardaş
Nerden geldi bilmem
Benim soyum
Soranlara söylüyorum
Elbistan dır benim ilim
Fark etmiyor bana
Nasıl ve nerdeyim
Özlüyorum ben
Elbistan"ı be göçer gardaş
Buralarda çoğaldı artık
İnsanlarda hasitlik kıybet
Vallahı hepsini toplasam
Etmez bizim deli ismet
Olursa eğer bana bir gün
Dönmek kısmet
Elbistan"a döneceğim bir gün
Ben be göçer gardaş
İyi giderdi yaptığım bütün işler
Kuradım pembe renkli düşler
Çevrildi üzerime bütün gözler
Ken olanını seçemedim
Ben be göçer gardaş
Hiç kalmamışken bir çarem
Göçer gardaş tan geldi ilham
Olur mu bilmem yarama melhem
Sürdüm bekliyorum
Ben be göçer gardaş
(Almanya-05-12-2011-)
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine.
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,