Göçebe Gönlüm Şiiri - Kemal Doğanay

Bir ben miyim böyle bir ben mi başka,
Göçebe gönlüme sözüm geçmiyor!
Yine daldım gittim bitmeyen aşka,
Gözlerim yollarda seni seçmiyor!

Karanlık geceler gölgemi saklar
Bize mesken oldu arsız sokaklar
Sürünerek gelir bütün korkaklar,
Bir yudum suyumdan kimse içmiyor!

Dalından düşmüyor kuruyan yaprak
Hepimize örtü bu kara toprak
Seni sevmiyorum yakamı bırak,
Yakasız gömleği kimse biçmiyor!

Sultanlar sarayda günü gün eder
Allaha şükretmez şu dinsiz peder
Bu dünya ya gelen mutlaka gider,
Bülbül bile dalda kalmış ötmüyor!

DOĞANAY’a fetva vermez kadılar
Gününü gün eder bizim cadılar
Bir çocuğa bakmaz oldu dadılar,
Terzi boyumuzu bile ölçmüyor!