Göç mevsiminin başladığı
tiyek sürgünlerinin uçlara
ulaştığı
sarının yapraklara düşdüğü zaman
bağbozumunda;
Üzümün karasına kuşkuyla bakılmadı hiç.
Canın çektiğin de bekleme
canın çekilmeden cemalinden
Hal hatır sormadan
güneşe yakışmayan ayazla yürüdü
sararıp soldu
eskidi birkaç gün daha
’yüzü asık’
keleter,keleter vebal
al da beyaz da ağırbaşlı
taşınabilecek yükler hamalını arıyor.
yeşili firariydi yağmur sonrası gökkuşağından
şenliğe karıştı yudum yudum.
sorulan; tüm giz soruları yaşadı, imgeler kurtuldu.
Taştı..!
Sereserpe sokak ortası kaldı cevap..
gözler onadı
taşınmıyacak yük müş.
Düşündüğümde bilmiştim
demirparmaklarda soğuktu kendi için de
uzaktı da
serçem
avuç içi sahrasında
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 31.10.2008 13:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!