Göçebe Şiiri - İsmet Bozkurt

Göçebe

Sevda denen bir kuş döner başımda
O gönüle girdin mi sen göçebe
Gökyüzünde şavkın durur karşımda
Hilâl kaşı gördün mü sen göçebe.

Ben bilirim Avşar Türkmen soyumu
Silemezler Karamanlı huyumu
Kutlu kılıp düğünümü toy’umu
O davula vurdun mu sen göçebe.

Sana doğru akıyorken yüreğim
Dur karşımda mah yüzünü göreyim
İste canım tereddütsüz vereyim
Murat edip erdin mi sen göçebe.

İcap eder deli taya gem vurmak
Tatlı dilde muhabbete dem vermek
Dokundukça sıcak tende nem dermek
Bensiz sefa sürdün mü sen göçebe.

Nazar değer sukut eyle sözünü
Besmelesiz açma sakın yüzünü
Sakla kem den hak vergisi gözünü
Gül bağından derdin mi sen göçebe.

Gidemedim acizane izinden
Çöle döndüm her adımın tozundan
Kefen giydim yanık firkat bezinden
Son bir nefes verdin mi sen göçebe.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)