Bitmedi bizdeki göçebe hali
Hep sürgün halinde yaşantımız
Doğduğu yerde doyamayan
Doyduğu yere yabancı olanlarız.
Bu dünyanın her yeri bize gurbet
Her anı hasret bizim için
Hep ileri tarihlere erteledik
Aşkı
Sevdayı
Sevgiyi
Sevmeyi sevilmeyi
Unutmaya başladık insanı sevmeyi
Belki’lerin keşke’lerin arasında
Gidip geliyoruz ayarsız ve kararsız
Önce umutlarımızı yitirdik
Sonra hayallerimizi
Siyah beyaza büründü rüyalarımız
Ketum insanlar olduk umarsız
Özlemi yok
Umudu yok
Duygusu yok
Öylesine yorgun öylesine duyarsız.
Devrimî.16.05.2022.mamak
Kayıt Tarihi : 16.5.2022 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlker Murat Çinitaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/16/gocebe-90.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!