Kaç oba, yer, diyar...
Sayar desen sayamam.
Bir yere kök salmadık, hep yolda...
Hep yolcu kaldık, yalnız bir başımıza.
Nefesimiz tükenirken, ömrümüz biterken..
Bildiğimiz yoldu, yolculuktu.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta