Kaç oba, yer, diyar...
Sayar desen sayamam.
Bir yere kök salmadık, hep yolda...
Hep yolcu kaldık, yalnız bir başımıza.
Nefesimiz tükenirken, ömrümüz biterken..
Bildiğimiz yoldu, yolculuktu.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta