Göçebe Şiiri - Ayla Korkanç

Kendim benden kaçtı, arayışa baş koydu.
Tanımamış meğer beni, kimmişim
Nerelere gitmişim.
Geri getirmeye çabalıyorum.
Olmuyor, kaçıyor.
Düz yolda yürüdüğümü söyledim, inanmıyor.
Çuval çuval anıyı önüme koydu, el yordamıyla dahi
bulamadım beni.
Gözüm kapalı yaşamışım, hatırlamıyorum gittiğim yolları,
şuursuz sallantılı bağlarımı.
Ağlamaklıyım, kızdım ben.
Böyle de kalamam ne gelir elden?
Dönse geri bulacağı yer yok, ben neredeyim?
Dışardan görünen kurnaz tilki.
Ya öyleydi.
Saf korkak tavşan.
Işığı gözüme tutana kandım, kaçmadım yakalandım.
Hadi onlar haindi, ya gerisi?
Sen tıpış tıpış içeri girip, kendini gömdün,
bir daha da çitlerin açık kapısından çıkmadın.
Çitin arkasında saklandın, seni dünyaları gezen göçebe sandılar.
Gerçek, öğütüp ezdi doğru bildiğin yanlışları.
Çevren kuşatılmış, hasar dolu.
Gezgin ruhun çıkış biletin uyandır git,
getirme gittiğin yerden kendini.