Göçebe geldik hep göcebe....
İlk göç ilk ayrılış göbek bağından kopuşumuzla başladı....
Varan en uzun en kısa yoldan
Koparak giriş yapmışız hayata....
Sonra işte bir göçebelik hep kendinde....
Keşifsiz yerlere varmak girişimiyle Hislerde.....
Keşfedilenlerde acılar sevinçler mutluluklar......
Yol uzun Söylemlerde Suslarda.....
Yaşamak ne büyük göçebelikmiş hayatta....
Oysa hep oba bizimmişcesine Bağlansakta....
Kayıt Tarihi : 2.2.2016 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!