Göçebe Şiiri - Ahmet Gözübüyük

Bir güneş bir ay,
Girişi kolay olsa
Çıkışı olmayan bir yasak şehir gözlerin.

Gelişi tez tez, gidişi bir ay olsa
Süleymanın rüzgârı gibi nefesin,
Gitsemde dönmesem ülkenden.

Gün dönse üzerimizden
Ay dönse pervâne
Gelsen kınalı parmaklarınla
Bir sığal eylesen
Kal desem

Okşanmamış saçlarım
Senden başkasına âmâ gözlerim var

Düşebilmez neyleyimki düşe bilmez

Düşse senli bir düşe gözlerim yâr
Bir elinde ay bir elinde güneş
Kalmalısın

Gece sarmalı, sarmalı
Bütün mevsimlerinle beni

Zemheri soğuğu öfkenle titrersem eğer
Tebessümüne yapışırım
Yaz gibi

Bir gün senden göçersem
Yine sana sığınır bu göçebe rûhum

Tum!
Tum demelisin
Dalmalıyım yakamoz yeşiline
Okyanus mavisi gözlerinde

Senden başkasına âmâ gözlerim
Okşanmamış saçlarım var
Uçmuş dönülmez ufuklara babam
Anadan öksüzem yâr

Meyhane kaçkınları gibi haykırsammı
heeeeeyyyyyttt
Ölüyorum be seviyorum be

Kapında kul olmak

Bende olmak be niyetim bırakma
Birde sen beni yetim bırakma
Bırakma bırakma yetim bırakma